Week 9: last week of...
Door: Margriet
Blijf op de hoogte en volg Margriet
11 Juni 2017 | Ethiopië, Debre Zeyit
Wauw! De laatste week van officiële werkzaamheden. Dit betekend dat we echt heel snel al naar Nederland vliegen. Nu ik dit zo schrijf vraag ik me voor de zoveelste keer af wat ik daar nou eigenlijk van vind? Ik kijk er naar uit om terug naar Nederland te gaan, de andere teams weer te zien, vrienden en familie weer te ontmoeten & te vertellen over de reis. Maar afscheid nemen.. Dat is iets wat ik altijd moeilijk heb gevonden. En wat ga ik Ethiopië en alle mooie mensen die ik heb mogen leren kennen missen! Maar voor ik hier te veel over na wil denken heb ik nog een aantal dagen te gaan!! En daar wil ik 100% van genieten want er staan nog bijzondere dingen te gebeuren!
Op zondag zijn we begonnen aan onze terugreis uit lalibela. Ik denk dat onze tijd daar, de gastvrijheid van de mensen en de werk en cultuur ervaring ons allemaal heeft veranderd en een grote highlight van onze tijd in Ethiopië is! Na een lekker ontbijtje zijn we vertrokken om dit keer in 2 dagen terug te reizen. Dit zodat we niet weer in het donker over die enge weg hoeven en zodat het ook voor de chauffeur haalbaarder is aangezien hij de heenreis 15 uur op een dag had gereden. De reis ging voorspoedig en de route leek in het licht een stuk minder eng dan in het donker. De natuur was ook nu weer overdonderend mooi. Binnen 6 uur waren we op de plek waar we wilden overnachten, hebben we gegeten en zijn we doodop in een pension beland waar ik direct in een diepe slaap viel. Op maandag ochtend zijn we om 6 uur verder gereden waarna we rond 3 uur aankwamen in debre zeit. Ikzelf vind het heerlijk hier terug te zijn aangezien ik me hier de vorige keer ook zo thuis voelde. Het weerzien van onze hosts was met veel enthousiasme. Ik keek dan ook enorm uit naar de nieuwe samenwerking. Al is het maar voor 5 a 6 dagen. Er stonden leuke dingen gepland waaronder de ontmoeting met mijn sponsorkindje van compassion. Hier later meer over!
Op dinsdag zijn we in de ochtend naar een vrouwen inloophuis geweest wat gerund word door een Nederlands stel. Zij vangen vrouwen op, leren ze handwerken, doen ministry met hen en verzorgen maaltijden etc. Voor mij was het enorm inspirerend om hier te zijn. Zeker omdat ik zelf een hart heb om uiteindelijk als therapeut in de vrouwenhulpverlening te gaan werken. Dit zijn echter wensen voor de toekomst. In de middag zouden we naar een dorpje gaan een aantal km van debre zeit echter moesten we onze zwemkleding aantrekken want om er te kunnen komen moesten we door een riviertje. Echter toen t eenmaal middag was bleken we naar het zwembad te gaan met de groep en het gezin van onze host. Ook hebben we daar heerlijk pizza gegeten. Lekker even ontspannen. Echter kregen we later die avond het nieuws dat 7 huizen van kerkgangers van de vervolgde kerk waar we mee gewerkt hebben vernield zijn en 1 souk/winkeltje. We weten niet of dit mede door onze komt is gebeurd want we zijn heel discreet geweest en hebben ze alleen in het donker ontmoet. Dit is echt een gebedspuntje!
De woensdag was een hele speciale dag voor mij! Na heel lang geregel en horen dat het wel en dan weer niet door gaat is het uiteindelijk gelukt! Ik heb mijn sponsor kindje van compassion ontmoet! Sinds 3 1/2 jaar sponsor ik bontu. Een meisje van 10 jaar uit Ethiopië. Mijn grote wens was dan ook om haar eens in mijn leven te ontmoeten en dit is nu dus uitgekomen. Sochtends vroeg hadden er een afspraak gemaakt om elkaar te ontmoeten hier in een hotel in debre Zeit. Omdat alleen reizen voor mij hier niet goesbevonden was door Ywam kwam compassion uiteindelijk met het idee haar naar mij te brengen. In eerste instanie was bontu heel verlegen. En ik moet zeggen ik vond het ook ontzettend spannend. Haar vader was mee en hij hield niet op met knuffelen toen we elkaar ontmoeten. Na een lekkere bak koffie en voor bontu een smoothy zijn we naar een plek aan een van de meren van debre zeit gegaan. Bontu en haar vader waren nog nooit in dit stadje geweest dus we hebben er voor gekozen ze wat van de omgeving te laten zien. Op deze plek hebben we lekker geluncht en spelletjes gespeelde en verhalen verteld uit de bijbel. Langzaam aan kwam ze iets meer los en werd ons contact/band sterker. Ook is ze voor het eerst in haar leven op een trampoline geweest. Omdat ik haar graag iets wilde geven wat ze echt kan gebruiken of wat ze graag wil had ik besloten even te gaan shoppen. Ze bleek echt een meisje meisje en vond dit geweldig. Ook dit was voor haar de eerste keer. Normaal krijgt ze een paar keer per jaar een paar setjes kleding van compassion en dat is het. Eerst was se ook hierin verlegen en bedankte ze voor mijn aanbod maar uiteindelijk toen ik zei dat ik haar graag wat wilde schenken koos ze voor een paar schoenen. Gouden schoentjes met diamantjes & een klein hakje. Hier is kleding en uiterlijk erg belangrijk. Zeker dit soort schoentjes zij. Een groot cadeau omdat het iets is wat ze zelf niet kunnen aanschaffen. Daarnaast mocht ze nog een paar oorbelletjes kiezen. Ook wilde ik de familie zegenen door te voorzien in basis boodschappen zoals pasta, olie en wat lekkernijen voor de familie zoals koekjes, kollo en pindakaas. Het gezin van bontu bestaat uit haar ouders en 8 kinderen! Al met al was het zo bijzonder haar te ontmoeten en ook van de medewerkers en familie te horen wat nou de daadwerkelijke impact is van mijn sponsoring. Dit was zo bijzonder! Ik raad dan ook iedereen aan die een mogelijkheid heeft om na te denken over sponsoring via welke organisatie dan ook! En mocht je een kindje hebben.. Een bezoek is het zo waard! En er is nog zoo veel over te vertellen hihi maar dan word de blog erg lang!
Op donderdag was onze op een na laatste ministry dag. We zijn in de ochtend het stadje in geweest om te connecten met lokale mensen en tijd met hen door te brengen. Ik merk nu dat het einde wel echt in zicht is en ik ook wel echt moe ben. Het was dan ook dit keer voor mij wel even lastig om echt te investeren. Gelukkig waren we smiddags vrij en hebben we wifi kunnen zoeken om te conecten met familie en vrienden. S'avonds was gereserveerd als team tijd. We hebben met elkaar de film cool runners gezien. Heerlijke film! En zo fijn om even extra tijd met elkaar te spenderen i.p.v. vroeg naar bed hihi.
Vrijdag was alweer onze laatste officiële "werk" dag. In de ochtend hebben we een afscheids en bemoedigings moment gehad met de locale hosts. In de middag zijn we nog een keer de stad in gegaan om mensen op straat te ontmoeten en bemoedigen waarna er in se avond een kampvuur gepland stond. Onwijs gezellig om zo met elkaar af te sluiten. Op zaterdag ochtend zijn we uiteindelijk vroeg vertrokken richting hawassa voor onze de brief tijd! Hier in de volgende blog meer over!
Liefs
Margriet
Op zondag zijn we begonnen aan onze terugreis uit lalibela. Ik denk dat onze tijd daar, de gastvrijheid van de mensen en de werk en cultuur ervaring ons allemaal heeft veranderd en een grote highlight van onze tijd in Ethiopië is! Na een lekker ontbijtje zijn we vertrokken om dit keer in 2 dagen terug te reizen. Dit zodat we niet weer in het donker over die enge weg hoeven en zodat het ook voor de chauffeur haalbaarder is aangezien hij de heenreis 15 uur op een dag had gereden. De reis ging voorspoedig en de route leek in het licht een stuk minder eng dan in het donker. De natuur was ook nu weer overdonderend mooi. Binnen 6 uur waren we op de plek waar we wilden overnachten, hebben we gegeten en zijn we doodop in een pension beland waar ik direct in een diepe slaap viel. Op maandag ochtend zijn we om 6 uur verder gereden waarna we rond 3 uur aankwamen in debre zeit. Ikzelf vind het heerlijk hier terug te zijn aangezien ik me hier de vorige keer ook zo thuis voelde. Het weerzien van onze hosts was met veel enthousiasme. Ik keek dan ook enorm uit naar de nieuwe samenwerking. Al is het maar voor 5 a 6 dagen. Er stonden leuke dingen gepland waaronder de ontmoeting met mijn sponsorkindje van compassion. Hier later meer over!
Op dinsdag zijn we in de ochtend naar een vrouwen inloophuis geweest wat gerund word door een Nederlands stel. Zij vangen vrouwen op, leren ze handwerken, doen ministry met hen en verzorgen maaltijden etc. Voor mij was het enorm inspirerend om hier te zijn. Zeker omdat ik zelf een hart heb om uiteindelijk als therapeut in de vrouwenhulpverlening te gaan werken. Dit zijn echter wensen voor de toekomst. In de middag zouden we naar een dorpje gaan een aantal km van debre zeit echter moesten we onze zwemkleding aantrekken want om er te kunnen komen moesten we door een riviertje. Echter toen t eenmaal middag was bleken we naar het zwembad te gaan met de groep en het gezin van onze host. Ook hebben we daar heerlijk pizza gegeten. Lekker even ontspannen. Echter kregen we later die avond het nieuws dat 7 huizen van kerkgangers van de vervolgde kerk waar we mee gewerkt hebben vernield zijn en 1 souk/winkeltje. We weten niet of dit mede door onze komt is gebeurd want we zijn heel discreet geweest en hebben ze alleen in het donker ontmoet. Dit is echt een gebedspuntje!
De woensdag was een hele speciale dag voor mij! Na heel lang geregel en horen dat het wel en dan weer niet door gaat is het uiteindelijk gelukt! Ik heb mijn sponsor kindje van compassion ontmoet! Sinds 3 1/2 jaar sponsor ik bontu. Een meisje van 10 jaar uit Ethiopië. Mijn grote wens was dan ook om haar eens in mijn leven te ontmoeten en dit is nu dus uitgekomen. Sochtends vroeg hadden er een afspraak gemaakt om elkaar te ontmoeten hier in een hotel in debre Zeit. Omdat alleen reizen voor mij hier niet goesbevonden was door Ywam kwam compassion uiteindelijk met het idee haar naar mij te brengen. In eerste instanie was bontu heel verlegen. En ik moet zeggen ik vond het ook ontzettend spannend. Haar vader was mee en hij hield niet op met knuffelen toen we elkaar ontmoeten. Na een lekkere bak koffie en voor bontu een smoothy zijn we naar een plek aan een van de meren van debre zeit gegaan. Bontu en haar vader waren nog nooit in dit stadje geweest dus we hebben er voor gekozen ze wat van de omgeving te laten zien. Op deze plek hebben we lekker geluncht en spelletjes gespeelde en verhalen verteld uit de bijbel. Langzaam aan kwam ze iets meer los en werd ons contact/band sterker. Ook is ze voor het eerst in haar leven op een trampoline geweest. Omdat ik haar graag iets wilde geven wat ze echt kan gebruiken of wat ze graag wil had ik besloten even te gaan shoppen. Ze bleek echt een meisje meisje en vond dit geweldig. Ook dit was voor haar de eerste keer. Normaal krijgt ze een paar keer per jaar een paar setjes kleding van compassion en dat is het. Eerst was se ook hierin verlegen en bedankte ze voor mijn aanbod maar uiteindelijk toen ik zei dat ik haar graag wat wilde schenken koos ze voor een paar schoenen. Gouden schoentjes met diamantjes & een klein hakje. Hier is kleding en uiterlijk erg belangrijk. Zeker dit soort schoentjes zij. Een groot cadeau omdat het iets is wat ze zelf niet kunnen aanschaffen. Daarnaast mocht ze nog een paar oorbelletjes kiezen. Ook wilde ik de familie zegenen door te voorzien in basis boodschappen zoals pasta, olie en wat lekkernijen voor de familie zoals koekjes, kollo en pindakaas. Het gezin van bontu bestaat uit haar ouders en 8 kinderen! Al met al was het zo bijzonder haar te ontmoeten en ook van de medewerkers en familie te horen wat nou de daadwerkelijke impact is van mijn sponsoring. Dit was zo bijzonder! Ik raad dan ook iedereen aan die een mogelijkheid heeft om na te denken over sponsoring via welke organisatie dan ook! En mocht je een kindje hebben.. Een bezoek is het zo waard! En er is nog zoo veel over te vertellen hihi maar dan word de blog erg lang!
Op donderdag was onze op een na laatste ministry dag. We zijn in de ochtend het stadje in geweest om te connecten met lokale mensen en tijd met hen door te brengen. Ik merk nu dat het einde wel echt in zicht is en ik ook wel echt moe ben. Het was dan ook dit keer voor mij wel even lastig om echt te investeren. Gelukkig waren we smiddags vrij en hebben we wifi kunnen zoeken om te conecten met familie en vrienden. S'avonds was gereserveerd als team tijd. We hebben met elkaar de film cool runners gezien. Heerlijke film! En zo fijn om even extra tijd met elkaar te spenderen i.p.v. vroeg naar bed hihi.
Vrijdag was alweer onze laatste officiële "werk" dag. In de ochtend hebben we een afscheids en bemoedigings moment gehad met de locale hosts. In de middag zijn we nog een keer de stad in gegaan om mensen op straat te ontmoeten en bemoedigen waarna er in se avond een kampvuur gepland stond. Onwijs gezellig om zo met elkaar af te sluiten. Op zaterdag ochtend zijn we uiteindelijk vroeg vertrokken richting hawassa voor onze de brief tijd! Hier in de volgende blog meer over!
Liefs
Margriet
Reageer op dit reisverslag
Je kunt nu ook Smileys gebruiken. Via de toolbar, toetsenbord of door eerst : te typen en dan een woord bijvoorbeeld :smiley
