Week 7: Nederland o Nederland!

Wat een feest! Ballonnen, bellenblaas, taart, frisdrank, collo & doubble collo (locale snack), nagellak, kroontjes en glitterende vlindermaskers! Heel veel dansjes, spelletjes en knuffels. Dat was opgesomd het feest met de meiden. Grote glimlachen op kleine gezichtjes met lieve giecheltjes. Wat zijn dit bijzondere kindjes! In 10 dagen ben ik echt van ze gaan houden en helaas is het tijd voor afscheid. Dikke tranen, kleine snikjes en Sippe gezichtjes op de dag na het feest maar tijd voor ons om door te gaan.

Na een lange reis van wel 45 minuten zijn we aangekomen in debre zeit. Door dit ritje hebben we gezien hoe imens groot adis ababa is maar vooral ook hoe mooi het platte land, de bergen en de natuur van Ethiopië is. Debre zeit is een stadje dicht bij adis en staat bekend om de vruchtbare grond. Ze zeggen dat als je hier een tandenstoker in de grond duwt er al iets prachtigs uit komt. Dit komt onder andere doordat er 7 meren in en aan Debre zeit liggen. Hierdoor zijn er veel investeerders naar dit stadje gekomen uit verschillende landen. Maar vooral uit: jawel.. Nederland! We verblijven hier bij een Indische echtpaar met hub twee kids en gaan onder andere werken in de Nederlandse community van farmers hier. Zo blijkt dat ik zelfs mensen ken hier uit mijn oude kerk van toen ik een jaar of 15 was. Waarschijnlijk zal ik ze later ontmoeten:) ik vind het in ieder geval heel fijn om even mijn taal (jaja zowel het Nederlands als het fries) om me heen te hebben!

Op zaterdag ochtend hebben we ons dan ook voorbereid voor de gemeente dag van een plaatselijke internationale kerk die voor 95% uit Nederlanders bestaat. Ons was gevraagd een drama stuk en een leuke manier van voorstellen voor te bereiden. Ons team bestaat uit 10 mensen met 7 verschillende nationaliteiten. We hebben medley gemaakt met christelijke liederen in al onze verschillende talen incl. Amhariq, de lokale taal. Ook hadden we een drama stuk gemaakt maar deze hebben we niet meer gebruikt. Smiddags aangekomen was het echt hillarische om zo veel Nederlanders te ontmoeten. Wat zijn wij een typische volkje met een vreselijk accent als we Engels spreken hihi. Je pikt de Nederlanders er zo uit, ook qua uiterlijk. Maar wat is het heerlijk om mensen uit mijn eigen cultuur te ontmoeten en om na zo veel maanden engels even gewoon Nederlands te kunnen praten. Ik was gevraagd om met de jongste kids (0-3 jaar) te werken. En de meesten van hen spraken alleen Nederlands. Dit gaat mij zo veel natuurlijker af dan in het Engels. Ook hebben we met de hele gemeente levend bingo gespeeld en gegeten. Ik heb echt zo genoten!

Op zondag waren er verschillende zaken. Veel hier gevestigde christelijke boeren bieden hun ruimte aan om bijvoorbeeld kinderen van hun werkers en omliggende dorpen zondagsschool te bieden. Zo waren wij in 2 groepen gedeeld om deze zondagsschool te geven. Zo heb ik met mijn groep liedjes aangeleerd, het Bijbelverhaal van Daniel en de leeuwenkuil verteld en uitgespeeld met de kids & hebben we ze een dans geleerd. De plaatselijke host vertelde dat de kids nog niet eerder zo enthousiast waren geweest. Ook hebben we deel genomen aan de christelijke Nederlandse gemeemschap door aanwezig te zijn bij hun kerkdienst. Voor mij wel een erg strikte en traditionele manier van gemeente zijn maar daardoor niet minder mooi of bijzonder. Wat ik hier vooral merk is de open en liefdevolle houding de mensen naar ons hebben. We worden uitgenodigd om bij hun thuis langs te komen of zijn enorm geïnteresseerd in het werk wat we doen. Ook heb ik mijn getuigenis/geloofs verhaal hier mogen delen wat veel reacties gaf.

Op maandag hadden we in de ochtend een afspraak op een kippen slachterij van een van de Nederlanders uit de kerk gemeenschap waar we het weekend waren. Onze host geeft hier elke maandag in de ochtend pauze 40 minuten bijbels onderwijs aan de medewerkers. Zij krijgen hier de ruimte voor. Dit keer mochten wij dit verzorgen. Wat ik hier echt zie en leer is een nieuwe vorm van zendingswerk. Namelijk zending door business. Veel van de mensen die we hier ontmoeten hebben een bedrijf op gezet met meerdere doelen. Namelijk het creëren van baan mogelijkheden voor de locale bevolking, groei en ontwikkeling in de Ethiopische maatschappij en in en export locale verkoop en voorziening en het delen van het geloof. Daarbij voorzien ook veel van deze bedrijven in elektriciteit en water voor de omringende "arme" gezinnen. Voor mij een heel nieuw concept wat echt eye openend is en wat ik echt mee ga nemen in mijn achterhoofd! Zo blijken hier oude bekenden van mijn oude kerk uit drachten hun bedrijf te hebben. Op maandag heb ik hen mogen ontmoeten. Zij produceren onder andere plastic verpakkingen voor yoghurt. De in en export van verpakkingsmateriaal bleek heel moeizaam te zijn waardoor zij een plan hebben opgezet om de materialen vanuit Ethiopië in Ethiopië te bewerken en zo ook Ethiopische producten te verpakken i.p.v. een hele constructie op te zetten om verpakkingsmateriaal te gaan importeren. Ondertussen hebben zij ruimte beschikbaar gesteld om zondagsscholen te organiseren etc. Ook vond ik het erg leuk om te horen hoe zij van drachten hier in Ethiopië terecht zijn gekomen en hoe zij business en evangeliseren zien. En natuurlijk het kunnen spreken van mijn moedertaal:) Fries.

In de middag was ons eerste vrije moment hier in debre zeit. Dit keer is onze vrije dag opgedeeld in 2 dagdelen. We zijn dit keer naar een heerlijk resort gegaan op de top van een berg met uitzicht op een van de 7 meren van febrr zeit. Ik heb heerlijk bij kunnen kleuren, lekker kunnen zwemmen, gesluierd op een strandbedje en heb me laten verwennen door een heerlijke pedicure te reserveren. Een perfecte vrije dag.

Op dinsdag ochtend was ons tweede vrije dagdeel tot plusminus 16.00 uur. Na heerlijk uitgeslapen te hebben zijn we rond 11 uur weer richting een resort gegaan. Dit keer was er goede wifi en heb ik vooral veel met vrienden en familie gebeld. Het uitzicht en de natuur in dit resort was adem benemend. Om 16.00 uur zijn we begonnen de maaltijd voor te bereiden voor alle vrijwilligers die naar het huis van onze hosts zouden komen. Als bedankje hielden zij een soort Indische barbeque. Het doen van vrijwilligerswerk blijkt hier in Ethiopië zeer ongebruikelijk. Overal word geld/salaris voor gevraagd. Hierdoor zijn deze mensen enorm waardevol voor de plaatselijke missionairies. Er werd een vers geslachte geit gebracht en deze werd klaargemaakt om op een metalen plaat boven het kampvuur te bakken met verse groenten etc. Vooral het hart van de geit lachte me niet zo aan. Net als t feit dat ik dat beestje net nog ontveld heb zien hangen aan de balken van de schommel. Nu ben ik niet zo een held met het eten van vlees dus heb ik de geit aan mij voorbij laten gaan maar heb ik genoten van de Indische rijst. Ik vond het onwijs gezellig om zo mensen te leren kennen en te horen hoe zij gekomen zijn tot het werk wat ze nu doen. Onwijs zware vorm van ministry was dit.. Hihi niet dus.

Op woensdag hebben we een plaatselijke gemeente bezocht en huisbezoeken afgelegd in debre zeit. Inmiddels beginnen dit soort werkzaamheden te wennen. De tradities die voornamelijk heel anders zijn dan nederlands e tradities zijn niet shocking meer maar gewoon anders. En ook de manier van wonen en leven van de locals laat een minder diepe indruk achter. Misschien ook wel omdat het hier in debre zeit een stuk minder arm/schreinend is.

Op donderdag en vrijdag hebben we onder andere de ochtend assembley georganiseerd op een school hier. Ook hebben we Engelse les gegeven en met de kids gespeeld. Ik geniet enorm van deze week. Onze hosts zijn onwijs lief en we eten heerlijk! Indische elke dag! Morgen hebben we nog een halve dag hier die vooral in het teken staat van voorbereiden/klaarzetten van een conferentie. Zelf vertrekken we vrijdag naar adis ababa om uiteindelijk een 11 uur lange rit te maken naar lalibela! Een UNESCO wereld erfgoed gebied! Door de lange rit gaan we ook meer van het land zien!

Ook heb ik een onwijs leuk nieuwtje! Ik sponsor al enkele jaren een kindje via compassion. Na een heel geregel zijn we tot een afspraak gekomen en zal ik haar ontmoeten op 7 juni wanneer ik terug ben in debre zeit! Dit maakt mij zoooo gelukkig! Een droom die uit komt! Dit leek eerst niet door te gaan maar lukt nu alsnog!

Ik hou jullie up to date!

Liefs,

Margriet