Week 5 werken in het weeshuis

Een nieuwe week met een nieuwe omgeving! Aan het begin van deze week hebben we onze backpacks weer ingepakt om zo verder te trekken naar onze 2e locatie. We zijn inmiddels dan ook al op de helft van onze outreacht en hebben nog maar 5 weken te gaan. Enerzijds klinkt dit lang, ander zeids weet ik dat we veel gaan reizen en meer van het binnenland van Ethiopië gaan zien. Hier kijk ik enorm naar uit!

Maar eerst verblijf ik nog 10 dagen in adis abeba, de hoofdstad. We zijn inmiddels in getrokken in een weeshuis aan de andere kant van de stad wat gedraaid word door een koreaans vrouwtje met een aantal Ethiopische medewerkers. In dit weeshuis wonen 7 meisjes. Zij zij. Tussen de 6 en 14 jaar. Enorm lief en schattig. Vanaf het moment dat we binnen kwamen werden we bedolven onder de knuffels en kusjes. Ze springen alle 6 boven op je en willen alles van je weten. Ondanks dat zij half Engels en half amhariq spreken kunnen we goed met ze communiceren. Wij gaan komende dagen na schooltijd, tijd doorbrengen met de meiden en hen helpen met school, samen spelen, bijbelstudien doen en nog meer spelen. Hier schrijf ik later meer over. Het huis waar we verblijven is enorm groot. We slapen met 2 personen op een kamer wat voor het eerst een gevoel van privacy geeft. De dag van aankomst heb ik me dan ook lekker even terug getrokken om te rusten en personal time te hebben. Sinds ons vertrek uit Amsterdam ben ik nog geen moment alleen geweest. Dat besef komt nu pas. En dan zie ik ook ineens hoe belangrijk dat eigenlijk voor me is. Het helpt me processen en brengt rust in mijn hoofd.

Hierna tijd voor de maaltijd en voor boodschappen. Ik ben mee gegaan om boodschapjes te doen om zo de omgeving ook wat te verkennen. We zitten in een wat "betere" wijk. Mensen roepen je niet constant meer na met de woorden forengie of China en raken je niet meer aan en staren je niet ongemakkelijk na. Ze knikken vooral vriendelijk en geven geen vreemde blikken. Het lijkt wel alsof het hier meer geaccepteerd is dat er blanke vrouwen rondlopen. Ook dit is even heel fijn. Even geen bezienswaardigheid zijn en genieten van de omgeving die overigens een stuk groener is! Ook vind ik het heel fijn dat mijn mentor en schoolleider uit Amsterdam er zijn. Fijn om mijn eigen taal wat meer te spreken maar ook fijn om even alles op een rijtje te zetten qua wat ik allemaal meemaak en wat dat met me doet. En daarnaast ook even de quality time die we met elkaar inlassen. Zo zijn we naar de bioscoop geweest en lekker uit eten geweest.

Op woensdag zijn we de dag rustig als team begonnen. De kids waren naar school zodat wij team tijd hadden en onze host/hesuk de eigenaresse van het weeshuis te leren kennen. Zij vertelde ons dat dit het derde weeshuis was wat zij opgestart heeft. Samen met locale mensen zet zij weeshuizen en scholen op tot dezen goed draaien waarna ze dan weer verder trekt naar een andere locatie in het land om daar weer een nieuw project te starten. Door haar manier van werken worden er straat kinderen opgevangen en banen gecreëerd voor locals. En door groepen zoals ons leren de kids meer over culturen, geloof en talen en ontwikkelen ze sociale vaardigheden.
In de middag zouden we met hesuk terug gegaan naar de kerk van pastor noonish waar we afgelopen weken ook mee hebben samen gewerkt. Voor deze middag stond een matrassen en dekbedden distributie gepland voor de slachtoffers van de aardverschuiving in township koshe. Helaas gaat het al een paar dagen niet zo goed met mijn gezondheid. Niets ernstigs maar ik heb er helaas door thuis moeten blijven. Later op de dag hoorden we dat er in het huis dat we gister hebben verlaten is ingebroken. Dit keer met grote vernielingen aan de poort en deuren en is er veel weg van de spullen van de nieuwe bewoners. Dit nieuws betekend dat wij waarschijnlijk in de gaten zijn gehouden wat mij een eng gevoel geeft. De eerste inbraak met de schoenen is dus met een doel geweest. Gelukkig waren wij al weg toen ze terug kwamen.

Op donderderdag zijn we begonnen met de kids ministry. In de ochtend hebben we onze planning gemaakt voor wat we de komende dagen met de kida gaan doen. Daarna hadden we een stuk vrije tijd en dan merk ik dat ik het enorm fijn vind om even wifi te hebben en met het thuisfront te kletsen. Om 16.00 uur kwamen de kids thuis en was het tijd voor kennismakings- spelletjes. Zodra de kids uit school komen springen ze boven op ons en zijn ze dol enthousiast om te spelen. De taal barrière is in de uitleg van de spelletjes soms toch wel lastig maar Na een paar rondes snapt iedereen het en hebben ze veel plezier! Het grootste succes was de papieren vliegtuig wedstrijd! Eerst het vliegtuig vouwen, dan kleuren en dan kijken welke het verste komt. Ondanks dat ik zelf niet zo heel goed met kids ben geniet ik hier enorm.

Morgen is onze vrije dag en gaan we waarschijnlijk een dagje naar een resort. Lekker zwemmen, genieten van het zonnetje en privacy! Hier kijk ik enorm naar uit! Binnenkort weer een nieuwe update!!!

Liefs,

Margriet