Week 3: work work work!

Lieve vrienden & familie,

Inmiddels zijn we weer een week verder! Mijn 2e week in adis ababa/ Ethiopië! Afgelopen weekend hebben we het een stuk relaxter gehad. Op zaterdag zijn we naar Mountain toto gegaan en hebben we heerlijk van de rust, de frisse berglucht & het prachtige mogen genieten. Dat was echt even een verademing na de chaos waar we dagelijks in lopen en werken. Ook zijn we naar het nationaal museum van Ethiopië geweest. Hier hebben we Lucy de eerste archeologische gevonden mens gezien. Dit was leuk maar het is erg anders dan Europese musea. Alles was erg verouderd en niet heel goed onderhouden. Voor mij niet direct heel bijzonder.

Op maandag hoorden we dat ons een drukke week voor de boeg stond! Op maandag zijn we weer verder gegaan met huisbezoeken in kora/koshe. De krottenwijk op/aan de vuilnisbelt. We starten natuurlijk op een Afrikaanse tijd (een uur later dan afgesproken.) Het valt me steeds op hoe veel jonge alleenstaande moeders er zijn met kleine babytjes die in enorme armoede wonen. Het gekke is ook dat ik ergens minder gevoelig en emotioneel word van alles wat ik zie. Het klinkt vreemd maar het went ergens en leer ik kijken naar wat er juist wel is ipv wat er mist. Ik bewonder enorm hoe hard sommige mensen werken voor anderen terwijl ze zelf ook niets hebben en in armoede leven. Zo Werden we uitgenodigd bij de pastor thuis en werd alles uit de kast gehaald: koffie volgend het koffie ritueel, frisdrank, popcorn, nootjes etc! In de middag zijn we begonnen met het voorbereiden van de jeugd conferentie die aanstaande vrijdag zal beginnen. Hier vertel ik later meer over.

De dinsdag was een hele volle en pittige dag. We zijn weer begonnen met huisbezoeken alleen begon dit iets anders dan gepland. Bij aankomst bleek er een les te zijn voor jonge moeders over hoe zij moeten voeden, welke symptomen kinderen kunnen hebben bij ziekten etc. Het was heel graaf om hier bij te zijn. Al die mooie kleine prachtige bruine kindjes! Daarna zijn we alsnog op huisbezoeken gegaan waar we weer bij een aantal jonge moeder kwamen maar ook bij veel zieke mensen die ondersteund worden van uit een sponsor programma. Na een heerlijke lunch met burgers & pizza (wat een welkome afwisseling is tussen met het lokale eten) zijn we naar een save house voor jonge meiden gegaan waar 10 meiden wonen die gered zijn uit de prostitutie en de kans krijgen om een opleiding te volgen & een nieuw leven te beginnen. De meiden hebben hun verhaal met ons gedeeld wat heel heftig was aangezien ze tussen de 17 & 22 jaar waren en vaak door leugens en bedrog in de prostitutie gerold zijn. Buiten hun heftige verhaal zag ik hele sterke, slimme en lieve meiden die echt iets van hun leven willen maken & hier hard voor werken we hebben met hen mogen bidden, ze mogen bemoedigen en spelletjes mogen spelen en plezier beleven. Ze zijn zo vol liefde en waren zo knuffelig! Er ontstond direct een band. Dit raakte me zo.

Ik heb in de afgelopen dagen zo veel gezien en meegemaakt, en er is zo weinig tijd om te verwerken maar ik merk wel dat ik me hier meer thuis begin te voelen en meer liefde en passie voor onze werkzaamheden krijg. Ik begin banden op te bouwen met mensen & geniet van alles om me heen.

Aanstaande vrijdag start een jeugd conferentie waar wij een groot deel van uitmaken. De kerk heeft grote banners laten drukken met onze foto's er op. Dit vinden we zelf vooral heel grappig maar we gaan op deze conferentie onder andere spreken, met mensen bidden, mensen leren kennen en spelletjes spelen en tijd doorbrengen met locals. Ik ben heel benieuwd wat dit gaat brengen.

Hopelijk lukt het me over een week weer internet te vinden maar dit is echt heel schaars of slecht hier! Contact met thuis is daardoor ook heel minimaal en dat brengt soms wel wat heimwee. Maar zodra we bezig zijn is dat weer weg. De tijd hier is hoe je het zelf maakt! Plezier heb je zelf in de hand!

Liefs,

Maggy
(Dit is hoe ze mij hier noemen omdat mijn naam moeilijk uit te spreken is hihi)